Goed genoeg ouder: mama’s lieve stemmetje

Μama’s lieve stemmetje …

Daar wilde ik graag eens wat over schrijven. Ik bedacht de titel voor een van de gastblogs die ik schreef voor Viva-svv omtrent goed genoeg ouderschap. Ik besefte al snel dat het voor mij twee betekenissen heeft. Een lief stemmetje kan je hebben voor je kind. Je wil luisteren, een veilige haven bieden en dus lief zijn.

Maar een lief stemmetje kan en moet je ook hebben voor jezelf. Hoe praat jij tegen jezelf? Durf je jezelf vergeven als je fouten maakt? Durf je jezelf een compliment geven of een schouderklopje? Durf jij trots zijn op jezelf?

Toen ik de blog begon te schrijven dacht ik aan mezelf als mama, hoe ik wil praten tegen mijn kinderen, hoe ik voor mezelf kan zorgen zodat mijn geduld op peil blijft voor hen. Maar al snel kwam het besef dat ik niet altijd zo geduldig ben voor mezelf. Dat ik mezelf vaak verwijten maak, zeg dat het niet goed genoeg is, of binnenin uitscheldt voor onhandige of lomperik. Zo wil ik niet tegen mijn kinderen praten. Waarom praat ik dan wel zo tegen mezelf? Herkenbaar?

Lees de originele blog op: Mama’s lieve stemmetje

Vond je deze blog fijn om te lezen? Je doet me een groot plezier om hem te ‘liken’ en delen!